Οι τελευταίες βροχές ελάχιστα ωφελούν. Μόνο το νερό που συγκρατείται σε κοιλότητες (π.χ. Μεγάλη Λίμνη) μπορεί να απορροφηθεί σιγά σιγά και να εμπλουτίσει τον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα. Όλο το υπόλοιπο καταλήγει στη θάλασσα επειδή το χώμα είναι απόλυτα κορεσμένο.
Οι δεκαέφτα ίντσες που είχαν πέσει το προηγούμενο διάστημα είχαν απορροφηθεί στο μέγιστο βαθμό εξαιτίας της μικρής έντασης των βροχοπτώσεων. Οι τελευταίες έντονες όμως σίγουρα προκάλεσαν ζημιές στο αγροτικό οδικό δίκτυο που θα διαπιστωθούν σιγά σιγά.
Και όμως η περιοχή μας έχει τη μορφολογία που απαιτείται για να στηθεί ένα φράγμα και να εγκλωβίσει τεράστιες ποσότητες βρόχινου νερού που θα τροφοδοτήσουν ένα αρδευτικό δίκτυο. Είναι η περιοχή της Λαγκάδας.
Ο Πολιχνιάτης γεωλόγος Γ. Κατσικάτσος, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, είχε μελετήσει την περιοχή και πρότεινε 2 θέσεις για τη δημιουργία φραγμάτων στη Λαγκάδα. Το ένα φράγμα θα μπορούσε εκτός απ’ την περιοχή της Βρίσας να αρδεύσει και την περιοχή του Πολιχνίτου.
Πριν 2-3 δεκαετίες είχαν γίνει (από το ΙΓΜΕ νομίζω) γεωλογικές μελέτες στη Λαγκάδα. Από μελέτες να …”φάνε και οι κότες”
Και το κακό δεν είναι ότι δεν έγινε τίποτα, σε αντίθεση με άλλες περιοχές του νησιού όπου και φράγματα και λιμνοδεξαμενές έγιναν, αλλά το ότι κανένας δεν το συζητά, κανένας φορέας ή αιρετός της περιοχής μας δεν το ζητά.
Εδώ εφτά χιλιόμετρα άσφαλτο ζητάμε για να ενωθούν ζωτικά τμήματα της ευρύτερης περιοχής μας και ή η ανοργανωσιά των υπηρεσιών τα “σαμποτάρει” ή μας …δουλεύουν.
