Για δεύτερο χρόνο, «ΔΙΑΤΗΡΗΤΕΑ» τα ερείπια της Βρίσας
Τι έκανε το Υπουργείο Πολιτισμού, η Εφορεία Νεότερων Μνημείων, η Μητρόπολη Μυτιλήνης για την αποκατάσταση των δυο εκκλησιών της Βρίσας, της Ζωοδόχου Πηγής και του Αγίου Κωνσταντίνου, μετά από ένα χρόνο και τρεις μήνες, αφότου ο σεισμός της 12ης Ιουνίου του 2017 κατέστρεψε μαζί με τα σπίτια και τις δυο εκκλησίες των Βρισαγωτών;
Τι έκαναν όλοι αυτοί που τις πρώτες μέρες του σεισμού φιγουράριζαν στα Κανάλια και υπόσχονταν ότι «η Βρίσα θα ξαναγίνει χωριό πρότυπο»;
Πώς επί δεκαπέντε μήνες, όλοι αυτοί, οι επιδεικνύοντες -τάχα μου- την υπερευαισθησία τους για τα θαυμαστά παραδοσιακά στοιχεία του οικισμού της Βρίσας και για τα διατηρητέα μνημεία της, αδράνησαν και αδιαφόρησαν προκλητικά μπροστά στον κίνδυνο να καταρρεύσει εντελώς το υπ’ αριθμ. 1. «Διατηρητέο Μνημείο», η ιστορική εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής, κτισμένη στις αρχές του 19ου αιώνα, «η λυρικότερη βασιλική της Λέσβου» κατά τους αρχαιολόγους, με το μεγάλης καλλιτεχνικής αξίας ξυλόγλυπτο τέμπλο της; Πώς ανέχτηκαν να παραμένει επί μήνες με κατεστραμμένο κι αυτό το προστατευτικό σκέπαστρο, που τοποθετήθηκε, προχείρως, πριν από ένα χρόνο; (Ενδεικτικό του… μεγάλου ενδιαφέροντος που επιδεικνύει το Υπουργείο Πολιτισμού είναι ότι… «ενέκρινε» την μελέτη για το νέο προστατευτικό κάλυμμα της εκκλησίας, το οποίο με δικές του ενέργειες εξασφάλισε ο Σύλλογος Βρισαγωτών Αθήνας και «αποφάσισε» την δαπάνη για την εκτέλεση της μελέτης να την… αναλάβει και πάλιν ο Σύλλογος. Τέτοια γενναιοδωρία!).
Τι έκαναν όλοι αυτοί οι «θεοσεβείς» και οι «λάτρεις» των ιερών μνημείων για τον Άγιο Κωνσταντίνο, για το κτίσιμο του οποίου ο αείμνηστος Παπά-Καράς αφιέρωσε χρόνια από τη ζωή του, με πανελλαδικούς εράνους, ακόμα και στην Αμερική και την Αφρική, προκειμένου να συγκεντρώσει τα χρήματα για την ανέγερσή του; Ποιο το έμπρακτο ενδιαφέρον τους για τον «Προστάτη» της Βρίσας Άγιο Κωνσταντίνο, τον οποίον έχει εικονογραφήσει, με εξαιρετική τέχνη, ο Βρισαγώτης μοναχός αγιογράφος Ζαχαρίας Κανέλλης;
Με προχειρότητα και «ελαφρά τη καρδία» τον έκριναν «κατεδαφιστέο»! Τόσος σεβασμός και τόση η έγνοια τους, ενώ θα μπορούσαν, πολύ πιθανόν, να διασώσουν το μνημείο στηρίζοντάς το με τα σύγχρονα μέσα που διαθέτει η επιστήμη! Θα έκριναν άραγε κατεδαφιστέα και την… Καπνικαρέα, εάν κάποιος σεισμός επέφερε σ’ αυτήν τις βλάβες που προκλήθηκαν στον Άγιο Κωνσταντίνο;
Πώς ανέχονται, για δεύτερο χρόνο, όλοι οι προσφυγοποιημένοι σεισμόπληκτοι κάτοικοι της Βρίσας να εκκλησιάζονται σε ένα μικρό εξωκκλήσι των Βατερών;
Τι περιμένουν για να αρχίσουν -επιτέλους- και να ολοκληρώσουν την εκπόνηση των σχετικών μελετών για την αποκατάσταση της Ζωοδόχου Πηγής; Μήπως περιμένουν να αναλάβει την σύνταξη και αυτής της μελέτης ο Σύλλογος Βρισαγωτών Αθήνας; Ή μήπως αναμένουν κάποια ισχυρή νεροποντή, που θα προκαλέσει την ολοκληρωτική κατάρρευση του μνημείου;
Και πότε περιμένουν να επανεξετάσουν τον Χαρακτηρισμό ως «κατεδαφιστέου» του Αγίου Κωνσταντίνου, για τον οποίον χαρακτηρισμό άλλοι μηχανικοί και σεισμολόγοι του επιπέδου του καθηγητή Καρύδη εξέφρασαν την διαφωνία τους για τον «βεβιασμένο» χαρακτηρισμό;
Και πώς απαντούν στο αίτημα που υποβάλλουν ενυπογράφως πολλοί κάτοικοι και φίλοι της Βρίσας για τη διάσωση της παραπάνω εκκλησίας;
Και μια και αναφερόμαστε στους «αρμόδιους» για την ανοικοδόμηση της κατεστραμμένης Βρίσας: τι περιμένει η Δημοτική Αρχή Λέσβου, στην οποίαν, εάν… θυμάμαι καλά, υπάγεται και η κοινότητα Βρίσας, προκειμένου να προβεί στις δέουσες ενέργειες, προκειμένου να αρχίσει η αποκατάσταση των δημοσίων κτιρίων της Βρίσας (Κοινοτικό Κατάστημα, Αγροτολέσχη, Πολιτιστικό Κέντρο, ιστορικό Δημοτικό Σχολείο, Παλιό Παρθεναγωγείο και νυν Μουσείο Φυσικής Ιστορίας);
Μπορεί να μας πληροφορήσει ο κ. Δήμαρχος Λέσβου εάν τον απασχόλησε, έστω κατ’ έλάχιστον, η αναγκαιότητα της αποκατάστασης της σχέσης των σεισμόπληκτων κατοίκων, με τον παραδοσιακό οικισμό τους, τουλάχιστον μέσω της λειτουργίας των δημοσίων κτιρίων, ώστε να αποφευχθεί η πλήρης αποξένωσή τους από αυτόν, κατά την μακρά περίοδο, κατά την οποίαν θα παραμείνουν ως «πρόσφυγες» εγκατεστημένοι στα Βατερά και τον Πολιχνίτο;
