Η πρώτη Ανάσταση για το ευρύ κοινό στα Βατερά (διότι αν θυμόμαστε καλά στη δεκαετία του 60, μια χρονιά, έγινε Ανάσταση στα Βατερά για τους επίστρατους που βρίσκονταν εκεί κατά τη διάρκεια μιας ακόμα ελληνοτουρικής κρίσης) δεν είχε να ζηλέψει σε τίποτα απ’ την γνωστή Ανάσταση της Βρίσας.
Πάρα πολύς κόσμος συγκεντρώθηκε στο εκκλησάκι του Αη Στάθη και πολλά μπαμ-μπουμ συνόδεψαν το Χριστός Ανέστη. Πολλοί μετέφεραν το άγιο φως και στους ανθρώπους τους που έχουν φύγει, στο νεκροταφείο που φεγγοβολούσε. Οι λίγοι που παρέμειναν μέχρι τέλος στη Λειτουργία έφυγαν με ένα κόκκινο αυγό από το χέρι του ιερέα.
Σήμερα στη Δευτερανάσταση η περιφορά της Ανάστασης, στην ίδια διαδρομή με το επιτάφιο, έγινε με τη συνοδεία της μπάντας των νέων του χωριού και στην πορεία της έγινε και το κάψιμο του “Εγκέλαδου” που είχε στηθεί κάπου ανάμεσα στη “Θάλασσα” και το “Μύλο” (σε σημείο που τα ατροφικά και αραιά ρείχια δεν εμπόδισαν τη θέασή του).
Τα Βατερά είχαν αρκετό κόσμο σήμερα και το μεσημέρι αλλά το απόγευμα ο κόσμος ήταν πάρα πολύς! Λίγο ακόμα και θα “χάναμε” τον “Μύλο” που απ’ την πολυκοσμία κινδύνευσε να …βουλιάξει στην άμμο! (καθ΄ υπερβολήν!)
Οι συνθήκες του Πάσχα- όπως ξαναγράψαμε- συνθήκες εκστρατείας. Οι άνθρωποι όμως μετατρέπουν και την “εκστρατεία” σε πανηγύρι!
ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΜΕ ΥΓΕΙΑ
Σημείωση flashback: Η αναφορά στην Ανάσταση της δεκαετίας του 60 που τα Βατερά τα “φύλαγαν” επίστρατοι έφερε στη μνήμη το κλίμα της νύχτας εκείνης, όπως το ζήσαμε στην αρχή της εφηβικής ηλικίας μας.
Οι πληροφορίες από το ράδιο αρβύλα ήθελαν τη νύχτα εκείνη να γίνεται απόβαση στα Βατερά από τους Τούρκους. Θυμάμε τα πηγαδάκια των ενήλικων στον αύλειο χώρο της εκκλησίας και των κοντινών καφενείων να συζητούν και να αξιολογούν την πληροφορία και τη δική μας καρδιά, που προσπαθούσαμε να ακούσουμε τις αξιολογήσεις αυτές, να σφίγγεται από την αγωνία.
