σκεψεις…κατι τετοιες στιγμες το μυαλο κολλαει αλλα η ,αλλα η καρδια χτυπαει πιο γρηγορα απο το φυσιολογικο.το σοκ που βιωσαμε με το σεισμο και με την εικονα καταστροφης που βλεπουμε καθημερινα γυρω μας,μας συγκλονιζει και μας στεναχωρει.νιωθουμε ολο το βραδυ οτι γυνεται ξανα και ξανα σεισμος και δεν μπορουμε να κοιμηθουμε.εγω προσωπικα εχω εκνευριστει και εχω μαλωσει μα ατομα που δεν ηθελα να μαλωσω και θα ηθελα να τους ζητησω ενα συγνωμη μεσα απο το facebook οσοι το διαβασουν,θα πρωσπαθησω να ζητησω συγνωμη και εκ του σύνεγγυς.Μετα βλεπω αυτο το φυλοτιμο απο συγκεκριμενα ατομα και με πιανουν τα δακρυα,δεν ξερω πως να συμπεριφερθω.ελπιζω το χωριο να αποοκατασταθει και παλι ,γιατι οι ανθρωποι κανουν το χωριο,με τα καλα τους και τα κακα τους.υπομονη σε ολους μας μας και συνεχιζουμε δυναμικα οσο μπορουμε να προσφερουμε στο συνανθρωπο μας…καλη συνεχεια
