Για τους σεισμοπαθείς της Βρίσας
Βλέποντας τις εικόνες από τον καταστροφικό σεισμό και ακούγοντας τα λόγια των κατοίκων της Βρίσας , ένοιωσα την ανάγκη να τους δώσω κουράγιο και δύναμη. Καταρχήν είσαστε ήρωες που καταφέρατε και βγήκατε μέσα από τα συντρίμμια. Αναρριωτέσται : ΄΄ εγώ πως βγήκα από εδώ μέσα; ΄΄. Η θέληση σας για ζωή νίκησε τη δύναμη του σεισμού.
Η σκέψη μου μετά πήγε στους πρόσφυγες που φιλοξενούνται στη Λέσβο και άκουσα ότι μερικοί απ’ αυτούς βοήθησαν στην εγκατάσταση σκηνών στο στάδιο του Πολιχνίτου. Τ ο μάθημα που παίρνουμε από αυτούς τους ανθρώπους είναι πως τίποτα δεν είναι δεδομένο και όλα αλλάζουν.
Είναι αφόρητος πόνος να χάσεις το σπίτι σου, την περιουσία σου, το χωριό σου. Τα βιώματα όμως μένουν και κανείς δεν μπορεί να μας τα πάρει. Η Βρίσα είναι ένα χωριό με ζωντάνια , με κέφι , με χορούς και πανηγύρια. Τα σπίτια θ’ αργήσουν να φτιαχτούν , αλλά αυτό που χρειάζεται τώρα είναι να μην χάσουν το κουράγιο τους οι κάτοικοι.
Τι να μας πουν οι μετανάστες που έφυγαν από την πατρίδα τους γιατί γινόταν πόλεμος και με νύχια και με δόντια κατάφεραν να ξαναδημιουργήσουν τη ζωή τους. Κανένας δεν χάνεται, αρκεί να υπάρχει θέληση για ζωή.
Τίποτα δεν θα είναι το ίδιο από ΄δω και πέρα, όμως ας μην παραδοθείτε. Όλα ξαναφτιάχνονται αρκεί να είστε ζωντανοί. Δείτε το σαν πρόκληση για κάτι καλύτερο. Ό,τι γίνεται εξάλλου γίνεται για κάτι καλό. Ο καθένας το αντιμετωπίζει βέβαια διαφορετικά , αλλά μέσα σας θα βρείτε τη δύναμη να αντέξετε.
Προτείνω ο Αθλητικός Όμιλος Πολιχνίτου να οργανώσει αγώνες δρόμου από την Σκάλα Πολιχνίτου στην Νυφίδα και τα χρήματα να δοθούν στους σεισμοπαθείς της Βρίσας. ΜΕΡΟΠΗ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ
