Τ Αγιου Οκτωβρη στα Βατερά
Κρεμασα το καναρινι
Στο μπαλκονακι της ξεγνοιασιας
Επινα τον ελληνικο μου απ το κουπακι που ζωγραφισε η Μυρσινιω,
Οταν με καλεσε η απεραντη γαλαζια
Να περπατησω στην πανωρια κουρελου,
Που υφαινε ολονυχτις η Ψαριανη.
Ζηλεψε η Σμυρνια και μου στειλε ενα κουκουτσι μαστιχι που χε παρει τη μυρουδια απ τα λεμονομανταρινα,κι ενα γλυκοπικρο παραπονο απ τις σκλαβωμενες πατριδες.
Εκανα το χερι μου κεραμιδι κι αγναντεψα κατα τα χνωτισμενα Πλωμαρια κι εκει μες απ τα μυρα της αλισαχνης, η Παναγια η Κρυφτη μου μηνυσε
Μη νοιαζεσαι κι αυτη η μερα θα βραδιασει με χαμογελο!
