Ένα ακόμα από τα βρισαγώτικα ανέκδοτα του Πάνου Ιατρέλλη που μας μεταφέρει στα πρώτα χρόνια του ραδιοφώνου στο χωριό.
Τα τελευταία προπολεμικά χρόνια ήρθε στη Βρίσα το πρώτο ραδιόφωνο. Το έφερε ο Σύλλογος ΟΜΟΝΟΙΑ που υπήρχε τότε και το εγκατέστησε στη “Λέσχη”. Εκεί πήγαινε όλος ο κόσμος για να δει τί πράγμα είναι και να ακούσει τις ειδήσεις. Τότε συνέβησαν πολλά ευτράπελα όπως:
- Ένας που άκουσε να μιλά το κουτί μόλις μπήκε στη Λέσχη είπε: Ε μι γιλάτι μένα πως μ΄λα τούτου του πράμα! Βγάλτι φτον που έχιτι χουσμένου από πίσου να τουν δω.
- Ένας άλλος που άκουσε με προσοχή τις ειδήσεις (είχε ήδη ξεσπάσει ο Β΄ παγκόσμιος πόλεμος) όταν τέλειωσε το δελτίο ρώτησε κάποιον άλλο τί νέα είπε το ραδιόφωνο. Ο άλλος του απαντά: Αφού άκουγες μια ώρα δεν ξέρεις τί είπε; Και αυτός: του ακούου του μαγιουμένου αλλά δε καταλαβαίνου τι λέει!
- Ένας τρίτος που παρακολούθησε την εκπομπή πηγαίνοντας στο σπίτι του συνάντησε ένα φίλο του που τον ρώτησε αν άκουσε τις ειδήσεις από το ραδιόφωνο και τί είπε. Τ’ς άκσα, απαντώ αυτός. Στ’ν αρχή χτυπήσαν τα κδουνέλια, ύστηρα είπι του τσουμπανάκι ήμουνα (ήταν το σήμα του ραδιορώνου) τσι ύστηρα Αγγλία! Γαλία! Γιρμανία τσι άλλα πουλλά!
Πλήρης η ενημέρωση!
