Σκληρή η ζωή του ναυτικού ανάμεσα στις δυσκολίες της φουρτούνας και τη μονοτονία της μπουνάτσας. Κι ακόμα σκληρότερη μακριά απ’ τα αγαπημένα πρόσωπα.
Με πόση λαχτάρα περιμένει να πιάσει λιμάνι, να πάρει το αεροπλάνο, να έρθει στην πατρίδα, να αναπνεύσει ελεύθερα, να σφιχταγκαλιάσει όλους όσους του λείπουν και του συντρόφευαν στα όνειρα.
Να ζήσει αμέριμνος, να χορτάσει απ’ όλα όσα του έλειπαν στα ταξίδια. Κι αν είναι μερακλής να ρίξει και τις στροφές του, να “περπατήσει” τη ζεϊμπεκιά του, να κάνει τις φιγούρες του, να ξεδώσει!
Ο πιο παλιός -εν ζωή- ναυτικός του χωριού μας, ο Σάββας Φρύσας όταν ξεμπάρκαρε, στα νιάτα του, ανάμεσα στ’ άλλα, έριχνε και τις στροφές του στα βήματα “του μάγκα στο Βοτανικό”. Η φωτογραφία τα λέει όλα!
