Αύριο η Εκκλησία μας γιορτάζει τη γέννηση του Αγίου Ιωάννη του Πρόδρομου και γιορτάζει το εκκλησάκι του νεκροταφείου του χωριού. Είθισται τέτοιες μέρες (σήμερα και αύριο) να τιμούμε ιδιαίτερα τους νεκρούς μας οι οποίοι βρίσκονται στο χώρο του νεκροταφείου ή του οστεοφυλάκιου. Γίνεται επιμελημμένη καθαριότητα των τάφων και του χώρου, προσκομίζονται λουλούδια, ανάβονται κεριά στους τάφους των γνωστών, αναπέμπονται τρισάγια.
Από τα κάψαλατου 2014
Στο χώρο των ζωντανών οι μέρες αυτές έχουν τα δικά τους έθιμα: τα κάψαλα (σήμερα το βράδυ) και τον κλήδονα (αύριο). Το έθιμο με τα κάψαλα συνεχίζεται στο χωριό, στο αλάνι του Αγίου Κωνσταντίνου και στο Βελή Λαγκάδι. Αντίθετα το έθιμο του κλήδονα έχει εκλείψει πια.
Κουβέντες κάτω απ’ τον Πλάτανο: Το μεσημέρι κατέβηκε στον Πλάτανο από το νεκροταφείο ένας χωριανός μας, όπου είχε πάει για να περιποιηθεί τον τάφο του πατέρα του. Απευθυνόμενος σε έναν εννενηντάχρονο (και βάλε) λέει:
- Έχ’ς πουλλά χιριτίσματα!
- Απού ποιον; ρωτά ο άλλος
- Απ’ τουν πατέρα μ’. Α’ιντι, λέει, μή του καθυστηρείς γιατί είνι όμουρφα έτσι πέρα!
- Τί κάνει έτσι;
- ούλου αραλίκ! τουν έχουν δώσ’ δυο τρεις προυβατίνις τσι βουστσίζ’ καμιά ώρα, τσ’ ύστηρα κάααααθιτι.
- Γιατί τουν δώσαν προυβατίνις;
- Έφτην τη δλειά ήξηρει, έφτην δήλουσει μόλις πήγει.
- Γω θα δηλώσου γραμματικός, να κάθουμι πα στ’ν καρέγλα!
Να πως ξορκίζουν το θάνατοοι οι γέροι στο χωριό μας!
Τέλειο το στιγμιότυπο!