Συμμετοχή στην ποιητική πρόσκληση

Επιθυμίες και Όνειρα του Μεσονυκτίου

Άλκη Στρούμπα

Τώρα που αρχίζει η ζωή

Να με εγκαταλείπει

Το λατρευτό μου το χωρίο

Τώρα πολύ μου λείπει

Στο σπίτι που γεννήθηκα

Να πάω ξανά να ζήσω

Και εκεί σαν έλθει η ώρα μου

Τα μάτια μου να κλείσω

Πενήντα χρόνια έζησα

Στα μακρινά τα ξένα

Χωρίς αδέλφια και γονείς

Και συγγενή κανένα

Τα βάσανά μου αυξήθηκαν

Και άλλα δεν αντέχω

Γιατί ήλθαν τα γεράματα

Και δύναμη δεν έχω

Είθε αυτά που νοσταλγώ

Πιο σύντομα να γίνουν

Γιατί περνάει ο καιρός

Και όνειρα θα μείνουν

Να αισθανθώ λίγη χαρά

Που τόσο μου έχει λείψει

Να φύγει από μέσα μου

του χωρισμού η θλίψη

Βαρέθηκα την ξενιτιά

Βαρέθηκα τα ξένα

Θέλω να πάω στον τόπο μου

να πάω στο χωριό μου

Θέλω νερό από την βρύση μου

Και μήλα από τη μηλιά μου

Θέλω και μοσχοστάφυλο

Απ’ την κληματαριά μου

Ξενιτιά μη με κρατάς

Γιατί ήρθα να γυρίσω

Μου ‘χε ευχηθεί η μανούλα μου

Στη Λέσβο να γυρίσω

Όταν της μοίρα το χαρτί

Γράφει τη διαθήκη

Τα όνειρα και οι επιθυμίες σου

Φωτιά και στάχτη θε να γίνει

Ένα βιβλίο είναι η ζωή

Που όλα αυτή τα γράφει

Και ότι στο βιβλίο εσύ έγραψες

Ποτέ της δε ξεγράφει