Στο ταξίδι της ζωής
Σταυρούλα Τσιτσάνου – Νικέλλη
Για τη ζωή κινήσατε
με όνειρα παιδιά,
πρίμο τα’ αγέρι εύχομαι
στου καραβιού σας τα πανιά.
Μόλις ανοίξουν διάπλατα,
κρατήστε το τιμόνι
και με την πίστη μέσα σας
ποτέ δε θα ‘στε μόνοι.
Γλάροι λευκοί θ’ ακολουθούν,
θα είναι συντροφιά σας,
ολόγυρα θ’ απλώνεται
γαλήνη στα νερά σας.
Μα αν φουρτούνες πιάσουνε
και μπόρες στα βαθιά,
κόντρα στο ρεύμα να τραβήξετε,
γερά τα χέρια στα κουπιά.
Αν μισοπέλαγα σβήσουν οι φάροι
και στο τέλος χαθεί η πυξίδα,
πάντα στην πλώρη ας στέκει ορθή
θερμή πίστη και ελπίδα.
Αν το ταξίδι σας γίνει Οδύσσεια,
ποτέ μη σας φοβίζει,
αγώνας και προσπάθεια
αυτό και μόνο αξίζει.
Με επιμονή θα φτάσετε
σ’ απάνεμο λιμάνι
και την Ιθάκη θάβρετε,
αυτό και μόνο φτάνει.
Ψηλά να ορμά η ψυχή σας
με τόλμη το βλέμμα εμπρός,
η ρότα αυτή θε να φέρει,
τη νίκη για σας και το φως.
Αγώνας και προσπάθεια
με θάρρος μονιασμένα,
να ναι αυτά η προίκα σας
να ζείτε ευτυχισμένα.
Είναι στ’ αλήθεια η ζωή
αέναο ταξίδι,
κι αν έχει φουσκοθαλασσιές
είν’ όμορφο κι αξίζει.
Με γέλιο πάντα στα χείλη σας
κι αγάπη στην καρδιά σας,
θα είναι το ταξίδι σας
αληθινή χαρά σας.
(αφιερωμένο με αγάπη σ’ όλους τους νέους που ξεκινούν τώρα αυτό το ταξίδι)
Πολυ ωραίο. Μπράβο!