Τα παλιότερα χρόνια, όταν κάθε αυλή είχε και το δικό της φούρνο, χρειαζόταν μαστοριά για να χτιστεί ο θόλος του με τα συμπαγή τούβλα και να μην πέσει. Ο άτεχνος ή αρχάριος μάστορας που δεν είχε εμπιστοσύνη στις ικανότητές του εύχονταν να προλάβει να φύγει (και να πληρωθεί) πριν τυχόν πέσει ο φούρνος.
Τα πεζοδρόμιατων Βατερών από την αρχή δημιούργησαν από κάποιους γκρίνιες τόσο για τον κακό σχεδιασμό (ίσως όμως και αναγκαστικό) όσο και για την κακή κατασκευή τους. Η κλίση τους από μέτρο σε μέτρο διαφέρει και οι πέτρες προεξέχουν έτσι ώστε να μη βολεύεται το περπάτημα πάνω τους. Χτες χαρακτηριστικά είδα να χτυπά σε πέτρα που προεξείχε η σιαγιονάρα χρήστη του πεζοδρομίου και να σπάζει.
Το χειρότερο όμως είναι ότι πριν ολοκληρωθεί το έργο αρχίζει και ξηλώνεται. Οι παρακάτω φωτογραφίες δείχνουν μερικά σημεία που εντοπίσαμε και στα οποία έχει αρχίσει το ξήλωμα. Πριν …φύγει ο μάστορας.
Ας προσέξουν αυτοί που θα παραλάβουν το έργο.
Βέβαια υπάρχει και το θέμα της κατάληψης μεγάλου τμήματος δημόσιου χώρου από τα μπάζα και τα υλικά. Κατακαλόκαιρα!!!
