Μια ακόμα συμμετοχή στην πρόσκληση της Βιβλιοθήκης και του περιοδικού “Αντίλαλος” από τη Μεταξία Χαραμή που υπηρέτησε πολλά χρόνια στο σχολείο του χωριού μας και βοήθησε ενεργά και στο στήσιμο και τη λειτουργία της Βιβλιοθήκης.Πρόκειται, όπως η ίδια εισαγωγικά αναφέρει για “Λίγες σκέψεις αφιερωμένες στον τόπο που έγινε δικός μου χωρίς να είναι…”
ΒΡΙΣΑ
Μεταξία Χαραμή
Το Αιγαίο χαϊδεύει τα πόδια σου,
οι γλάροι κρώζουν σ΄ αρχέγονες ακρογιαλιές ,
νοσταλγικό ηλιοβασίλεμα, του Διόνυσου γη,
του τρωικού πολέμου σημάδια,
των πειρατών επιδρομές .
Μια φύση που κρύβει στα σπλάχνα της μυστήρια,
που στρέφει το νου στο παρελθόν,
που σκορπάει χρώματα κι αισθήσεις,
μια γη που ξύπναγε από τις κραυγές αλλιώτικων ζώων, που χάθηκαν και γίναν πέτρα!
Πεύκα κι ελιές κοντά στο γαλάζιο,
εκεί που ο κισσός θέριεψε κι αγκάλιασε θεούς,
εκεί που έσμιξε ο Αχιλλέας με τη Βρισηίδα,
εκεί που ακούμπησε ο ξωμάχος να στεγνώσει τον ιδρώτα του ,
εκεί που ο Προφήτης Ηλίας αγναντεύει τη θάλασσα .
Ξωκλήσια γεμάτα προσευχές ξεριζωμένων ,
αναφιλητά για τις χαμένες πατρίδες
και μια χούφτα χώμα από τη μάνα γη,
που μαζί με τη νοσταλγία ξανάχτισε
τη ζωή στέρεη όπως… τότε!
Ο γερο-πλάτανος ψιθυρίζει μυστικά
ο γερο- πλάτανος τα ξέρει όλα.
Ακόμα ζει κι αγκαλιάζει τον τόπο
σκορπάει βάλσαμο στις ντόπιες λαχτάρες
δροσίζει τον ταξιδιώτη που κουράστηκε να φτάσει.
Ανθισμένες μυγδαλιές στεφανώνουν το καταχείμωνο,
μέσα στα περιβόλια ο πύργος του άρχοντα κατακτητή,
τα σκυλιά του, θαρρείς, πως ακόμα αλυχτάνε τα θηράματα
και είναι έτοιμα να αρπάξουν τον ξένο που τολμά
να παραβλέψει τις προσταγές του αφέντη.
Μαστόροι που δαμάζουν την πέτρα και χτίζουν σχολειά
γιατί τα γράμματα θρέφουν την ψυχή ,
γιατί η γνώση έγινε δύναμη και πλούτισε το βιος του νοικοκύρη,
σε χρόνια δύσκολα , σε μέρες στερημένες
τότε που πάλευαν σπυρί σπυρί να γεμίσουν το πιθάρι.
Σ ΄αυτή τη γη μπορεί κανείς ν ΄αφουγκραστεί τα κύματα,
να διώξει την αρμύρα του νοτιά από την πόρτα του ,
ν΄ακούσει το βοριά ψηλά στ Άλώνια που φοβερίζει τα καράβια,
τα πεύκα που κλαίνε όταν τον ακούν,
τα παιδιά που αψηφούν τα πάντα και παίζουν .
