Η γειτονιά του Αγίου Κωνσταντίνου είχε αυτές τις μέρες την “τιμητική” της με το πανηγύρι του Αγίου. Είναι αλήθεια ότι η γειτονιά αυτή είχε πολλά προσόντα ανέκαθεν! Ήταν -πρώτα απ’ όλα- η όμορφη εκκλησία που με ξεχωριστό ζήλο “έχτισε” ο αείμνηστος λευίτης, ο παπά Δημήτρης Καράς. Ήταν η πλατεία – απ’ τους λίγους χώρους για παιχνίδι μέσα στο χωριό- με το κτίριο του Παρθεναγωγείου, που κατά καιρούς φιλοξενούσε προσκόπους και στρατιώτες. Ήταν το πεζούλι στο δρόμο, ιδανικό για να κάθονται ντόπιοι και περαστικοί. Επειδή όμως αυτό δεν ..μετακινούνταν πολλές φορές τη λύση έδιναν τα παγκάκια του ναού. Είχε τέλος ανέκαθεν πολλά και όμορφα κορίτσια, που μια “ηλικία” τους, αυτή του δεύτερου μισού της δεκαετίας του 1950, βλέπουμε να ποζάρουν έξω απ’ το ναό.
Δεσμοί φιλίας που το πέρασμα των 40 χρόνων από τότε δεν κατάφερε όχι να σπάσει αλλά ούτε κατά ελάχιστο να εξασθενήσει! Να είστε όλες γερές και χαρούμενες!
(Φωτο από την Ειρήνη Σαμίου)
