Το ότι δεν σεβόμαστε το περιβάλλον δυστυχώς είναι ένα απ’ τα …χαρακτηριστικά μας. Δασάκια, ρέματα, ποτάμια δέχονται συχνά – πυκνά την επίθεση των …απορριμμάτων μας. Σίγουρα δεν ενεργούμε όλοι με αυτόν τον τρόπο ή στον ίδιο βαθμό, αλλά το τελικό αποτέλεσμα είναι άσχημο για το χωριό μας και σε κάποιες περιπτώσεις για την υγεία μας. Επίσης είναι λογικό ότι η τοπική αυτοδιοίκηση δεν μπορεί να τρέχει πίσω απ’ τον καθένα μας για να μαζεύει ότι εμείς πετάμε.
Είναι πολύ εύλογη η αγανάκτηση του φίλου Δημήτρη ο οποίος μου μετέφερε την αηδιαστική εικόνα των “βιολογικών απορριμάτων” (όχι περιττωμάτων) κάτω απ’ το γεφύρι στην είσοδο του χωριού. Τα χαρακτηρίζω έτσι για να αποφύγω την περιγραφή τους. Σε τέτοιες περιπτώσεις νομίζω ότι χρειάζεται να επεμβαίνει η τοπική αυτοδιοίκηση και η αστυνομία. Και μόνο η έρευνά της θα δράσει ανασταλτικά στην επανάληψη του φαινομένου. Πάντως το νερό του ποταμού που έτρεξε (και εξακολουθεί να τρέχει ) ελπίζουμε να έδωσε λύση (;)
