Οι γειτόνισσες στο χωριό

Κατά διαστήματα αναρτούμε στη σελίδα μας φωτογραφίες με πρόσωπα που -συνήθως- έχουν φύγει. Ξεχωριστή θέση ανάμεσα σ’ αυτές είναι οι μικρές ή μεγαλύτερες ομάδες γυναικών μιας γειτονιάς. Γιατί μέχρι πριν λίγα χρόνια (σήμερα έχουν λιγοστέψει πάρα πολύ) σε κάθε γειτονιά, μόλις ζέσταινε λίγο ο καιρός, οι γυναίκες μαζεύονταν κάθε απόγευμα ή βράδυ στο ίδιο μέρος, οι ίδιες γυναίκες, για να ασκήσουν την κοινωνική τους κριτική, να αλληλοενημερωθούν, να γελάσουν, να διασκεδάσουν και φυσικά πάντα δουλεύοντας συγχρόνως. Όλα αυτά δηυμιουργούσαν στενούς δεσμούς όχι μονάχα ανάμεσα σ’ αυτές που συμμετείχαν αλλά ανάμεσα και στα παιδιά τους, και στις οικογένειές τους. Γι αυτό και η έννοια της γειτονιάς περιέκλειε κάτι περισσότερο απ’  την τοπογραφία της.

Σήμερα όλοι λίγο πολύ βρίσκουμε φωτογραφίες με οικεία πρόσωπα της γειτονιάς μας και αυθόρμητα επιθυμούμε να επικοινωνήσουμε με πρόσωπα και συμβάντα που έχει σκεπάσει η “άχνα” του χρόνου, και να μοιραστούμε τις αναμνήσεις μας με τη δημοσίευσή των.

Πολλές δεκαετίες πριν έδιναν καθημερινά το παρόν τους στην άκρη της γειτονιάς του Σανταλιώτη. Από το αρχείο της Μαρίας Βαλτζή-Βάσσου της οποίας η μητέρα εμφανίζεται πρώτη δεξιά.

Νεότερη -σε σχέση με την προηγούμενη- αποτύπωση της ομάδας που από απόσταση ασφαλείας κατασκόπευε κάθε βράδυ τα τεκταινόμενα στον Πλάτανο απ’ την κατεύθυνση του “Πηγαδιού του Γόμου”. Απ’ το αρχείο Δημήτρη Περρή, του οποίου η θεία εμφανίζεται πρώτη από δεξιά.