Από πέρσι που έκλεισε η παιδική χαρά στο χωριό μας καταθέσαμε την άποψη ότι το χωριό την χρειάζεται. Την χρειάζονται τα παιδιά του χωριού. Την χρειάζονται οι γονείς των παιδιών. Τώρα που ανοίγει ο καιρός ή έλλειψή της γίνεται ιδιαίτερα αισθητή. Τα παιδιά πρέπει να έχουν έναν χώρο να συγκεντρώνονται, να κοινωνικοποιούνται, να παίζουν, να …μαλώνουν, να εκτονώνονται. Με το να είναι σκυμμένα συνέχεια πάνω σεν έναν υπολογιστή ή ένα κινητό τηλέφωνο κάθε άλλο παρά σωστά μεγαλώνουν.
Σήμερα έτυχε να συναντηθώ ξεχωριστά με δυο μητέρες παιδιών σχολικής και προσχολικής ηλικίας. Και των δυο το πρόβλημα ήταν ή έλλειψη της παιδικής χαράς. Και οι δυο εξέφρασαν αυτοβούλως την πρόθεση να προσφέρουν χρήματα για να επιδιορθωθούν τα κάγκελα και να λειτουργήσει η παιδική χαρά.
Αν αυτό δεν είναι επιτρεπτό εμείς έχουμε προτείνει να δημιουργηθεί μια παιδική χαρά στον αύλειο χώρο της Αγροτολέσχης. Με λίγα χρήματα και σε σύντομο χρόνο. Έχει πολλά πλεονεκτήματα. Αν μάλιστα δοθεί σε κοινή χρήση και ο διάδρομος κάτω απ’ την Αγροτολέσχη θα μπορούν εκεί να ξεκουράζονται οι μητέρες των πολύ μικρών παιδιών.
Ίσως να υπάρχουν απαγορευτικοί λόγοι για την υλοποίηση αυτής της πρότασης. Τότε θα πρέπει να βρεθεί μια άλλη λύση. Γεγονός είναι ότι μια παιδική χαρά είναι απαραίτητο να λειτουργεί στο χωριό. Το τοπικό συμβούλιο με την ευαισθησία που το διακρίνει στην αντιμετώπιση των διάφορων προβλημάτων του χωριού οφείλει να σκύψει και να δώσει λύση και σ’ αυτό το πρόβλημα.
