SIC PEREAT…
Κάθε μέρα δολοφονείται κι ένα παιδί
κι οι δικαστές λείπουν, λέει, σε άδεια μετ΄ αποδοχών.
Τα όνειρά μας σε κατάσταση προχωρημένης σήψης
κείτονται άταφα.
Sic pereat gloria mundi.
Ποια δόξα; Μια πλεκτάνη της Ιστορίας ήταν,
ένα μασκαραλίκι του καιρού
που μας έβγαλε ξεσκέπαστους στις πλατείες
με τα πλαστικά σημαιάκια.
Σαν πεταλίδα κολλημένη στο βράχο η ζωή μας,
εμείς που κάποτε γεμίζαμε τα στάδια με κόκκινα γαρύφαλλα.
Μόνο κάποιες νύχτες έρχονται, ανέγγιχτες κι αχάλαστες,
οι παρθένες που αγαπήσαμε,
έρχονται και κάθονται στο προσκεφάλι μας,
μόνο με το θεσπέσιο περίγραμμα του κορμιού τους.
Και η νύχτα – δήθεν- να απλώνει το πρωί
το ματωμένο σεντόνι της στην Ανατολή
να ξεπλυθεί με τη δροσούλα της Αυγής.
Βρισηίδα Ψαλιδομάτη
