Μια πολύ όμορφη βραδιά Μεγάλης Παρασκευής ζήσαμε χτες. Ο καιρός είχε βελτιωθεί αισθητά ο αέρας είχε κόψει και έτσι το κρύο υπαρκτό μεν αλλά σχετικά υποφερτό.
Η Χορωδία των γυναικών έψαλλε τα εγκώμια πολύ όμορφα. Το θετικό είναι ότι έχει εμπλουτισθεί και με νέο νεανικό αίμα απαραίτητο για τη …μακροημέρευσή της.
Στην περιφορά του Επιταφίου ο κόσμος ήταν πολύς. Έχουμε πει ότι από την Αθήνα και άλλα μέρη δεν ήρθαν αρκετά άτομα στο χωριό αλλά αποδείχτηκε ότι όσοι ζούμε στο χωριό και στη Μυτιλήνη είμαστε …πολλοί! Η “μπάντα” του χωριού, όπως συνηθίζουμε να λέμε τους νέους που ύστερα από 17 χρόνια που διαλύθηκε η μπάντα εξακολουθούν να βρίσκονται και να ομορφαίνουν τις γιορτινές μέρες στο χωριό, έδωσε το δικό της τόνο. Απουσίαζε βέβαια ο δάσκαλός τους Δημήτρης Βογιατζής, ο οποίος κάθε χρόνο τους παρακολουθούσε και τους καμάρωνε. Καμάρωνε το έργο “των χειρών του”! Πιστεύουμε ότι σύντομα θα τον έχουμε και πάλι κοντά μας. Σημαντική υπήρξε η συμμετοχή και του μικρού Παναγιώτη Κόπανου, που συμμετείχε για πρώτη φορά στην ομάδα.
Ακολουθούσαν τα μεγάλα παιδιά του σχολείου με τις δάδες και τα μικρότερα “αγγελάκια”
Να είναι καλά όλοι όσοι κοπίασαν για να δώσουν ένα ξεχωριστό τόνο στη χτεσινή μέρα.
Μετά το τέλος της Ιερής Ακολουθίας τα δυο καφενεία του χωριού ήταν φουλαρισμένα, που έστω και με αλάδωτο μεζέ πρόσφεραν ούζο στους θαμώνες τους.
Σήμερα το πρωί όμως είχαμε -για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες τέτοια εποχή- κεράι στα κτήματα έξω απ’ το χωριό. Ευτυχώς πάγο δεν συναντήσαμε. Στη συνέχεια όμως η μέρα ζέστανε αισθητά και είναι πολύ όμορφα.
Το πρωί στην Εκκλησία με το “Ανάστα ο Θεός…” σκορπίστηκαν τα “μύρα”, ο παραδοσιακός ολάνθιστος αβαγιαννός.
ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ
