Ενεργότατη ήταν η παρουσία της γυναίκας στην οικονομική ζωή κάθε σπιτιού του χωριού μέχρι τις 6-7 πρώτες δεκαετίες του προηγούμενου αιώνα, αν και στα επίσημα στατιστικά στοιχεία φαινόταν να ασχολείται με τα “οικιακά”.
Με τη βοήθεια τριών φωτογραφιών του Κώστα Λέσβιου (η μια δημοσιεύτηκε και χτες) έχουμε την παρακάτω αλληλουχία εργασιών:
Η φροντίδα των οικιακών ζώων ήταν έργο όλων των μελών μιας οικογένειας. Από τα ζώα εκτός απ’ το γάλα και το κρέας πολύτιμο προϊόν ήταν και το μαλί.
Το μαλί το καθάριζαν, το έπλεναν, το “αφράταιναν” με τα λανάρια και στη συνέχειαμε τη βοήθεια του αδραχτιού -στο κάτω μέρος του οποίου υπήρχε το σφοντύλι- το νηματοποιούσαν
Στη συνέχεια το νήμα από το αδράχτι το μετέφεραν στο τλιγάδι (ένα λεπτό ξύλο μήκους 70-80 εκατοστών με μια διχάλα απ’ τη μια άκρη και ένα μεγάλο καρφί στην άλλη άκρη) Μετατρέπονταν έτσι το νήμα σε μια θηλειά την οποία περνούσαν στην ανέμη. Από την ανέμη αν επρόκειτο να χρησιμοποιηθεί για πλέξιμο τυλίγονταν σε κουβάρια ενώ αν προορίζονταν για τον αργαλειό το περνούσαν με τη βοήθεια του ροδανιού σε μασούρια.
