Στην τοπική κοινωνία του χωριού ή αν θέλετε κάτω απ’ τον Πλάτανο συχνά πυκνά γίνεται μνεία χωριανών μας που έχουν, πριν από χρόνια, φύγει απ’ τον κόσμο τούτο. Με δεδομένο ότι “ο νεκρός δεδικαίωται” πάντα η θύμηση του εκλιπόντα γίνεται για κάτι καλό ή κάτι αστείο που είπε ή έκανε στη ζωή του. Ειδική θέση στα “κουτσομπολίστικα μνημόσυνα” αυτά έχουν βέβαια κάποιοι συγχωριανοί μας οι οποίοι είχαν κάτι το ξεχωριστό.
Με καλή καρδιά και διάθεση θα σας θυμίσουμε κάποιους απ’ αυτούς με βάση αυτά που ακούμε στον Πλάτανο.
Σήμερα θα σας θυμίσουμε τον Κωσταντή. Γνωστός σε όλα τα μαθητούδια του Δημοτικού περασμένων δεκαετιών έχει αφήσει στη μνήμη μας πλειάδα αστείων λόγων και πράξεων μερικά απ’ τα οποία δε μπορούν να γραφούν χωρίς να κοκκινίσει η …οθόνη. Μια μέρα τον ρώτησαν πάνω στη κουβέντα αν τρώει τα αυγά. “Οχ(ι)” απαντά αυτός και στη διευκρινιστική ερώτηση του “γιατί” απαντά αποστομωτικά “ε μοι δίν(ει) η Μιρόπ”!!!
