Το πανηγύρι του Αγίου Γεωργίου στο χωριό μας, κάθε χρόνο, ήταν ευκαιρία για γλέντι, για καλαμπούρι, για χορό, για καλοδιάθετη διασκέδαση στον αξέχαστο Παναγιώτη Βάσσο. Με συγγενείς, με φίλους και κουμπάρους, ξεχωριστά με τον “Αθηναίο” φίλο του, σκορπούσε κέφι και χαρά στην παρέα του και ευρύτερα.
Φέτος απουσίαζε. Μια απουσία μόνιμη, οδυνηρή, η οποία γι αυτό ακριβώς τον έφερε -και θα τον φέρνει κάθε χρόνο- εκεί. Με το ποτήρι στο χέρι, το αστείο στα χείλη και τον χορό στο …τσεπάκι του.
Φέτος από το γλέντι δεν απουσίαζε μόνο αυτός. Απουσίασε και η παρέα του σε ένδειξη τιμής στη μνήμη του.
Επίσης οι φίλοι των παιδιών του -οικογένειες Ειρήνης Καλατζή-Θοδωρή Καβουρή και Γιάννας Καλατζη-Ανέστη Νικέλλη- διέθεσαν το ποσό των 120€ και στόλισαν με στεφάνια τρία εικονίσματα του ξωκλησιού, στη μνήμη του Παναγιώτη.
Παναγιώτη πολύ δύσκολα θα ξεχαστείς!!!
Τέτοιες απώλειες πολύ -πολύ δύσκολα συνηθίζονται…Να είναι όλοι, οικογένεια και φίλοι, γεροί και με την θύμησή του να τον κρατούν στην καρδιά τους . Ας είναι αναπαυμένος .