Τέλος της δεκαετίας του 50 και ο μπαρμπα Στέλιος έχει αφεθεί στα χέρια του γιου του, Δημήτρη Παπαδόπουλου, για ένα ξύρισμα.
Ο τρόπος που κάθεται στην πολυθρόνα δείχνει και τα συναισθήματά του. Καμάρι και ικανοποίηση που έχει γιο επαγγελματία, που έχει γιο που θα βγάλει ένα πιο ξεκούραστο μεροκάματο, που έχει γιο ο οποίος τον περιποιείται!
Αλλά και ο γιος προσηλωμένος στο έργο του με την άσπρη μπλούζα και τη γραβάντα καμαρώνει για το καινούριο μαγαζί του που το έχει ανθοστολίσει αλλά και για το ότι του δόθηκε η ευκαιρία να ανταποδώσει στον πατέρα του ένα ελάχιστο των όσων του έχει προσφέρει.
Τότε που το χωριό ήταν γεμάτο από κάθε κατηγορία επαγγελματιών!
Στελιο. Οχι. Ανεστη