intro

Η απάντηση του Βασίλη Ψαριανού στον υπουργό Ν. Σηφουνάκη





Στο σημερινό της φύλλο (8-2-2011) δημοσιεύει η εφημερίδα "Εμπρός" την απάντηση του Βασίλη Ψαριανού στον υπουργό Ν. Σηφουνάκη για το Κέντρο Πολιτισμού και Εκπαίδευσης της Βρίσας.

«Κύριε Διευθυντά,
Επειδή ο υπουργός κ. Ν. Σηφουνάκης με την επιστολή του, που δημοσιεύσατε στην εφημερίδα σας στις 04-02-2011, υποβάθμισε τη συζήτηση για το θέμα των ευθυνών του για την απόρριψη από το ΕΣΠΑ του έργου της κατασκευής του Πανεπιστημιακού Κέντρου της Βρίσας, στο επίπεδο της προσωπικής αντιπαράθεσης μεταξύ εμού και του ιδίου - ψάχνοντας μάλιστα για ανύπαρκτες συνηγορίες υπέρ της δικής του «αλήθειας» στις σελίδες του βιβλίου μου «Για την Ανάπτυξη της Βρίσας Λέσβου», επιτρέψτε μου να απαντήσω ως θιγόμενος προσωπικά και όχι ως πρόεδρος του Συλλόγου Βρισαγωτών Αθήνας, με την οποία ιδιότητα είχα υποβάλει στον κ. Υπουργό σχετικά με την απόρριψη του έργου ερωτήματα κατά τη γενική συνέλευση του Συλλόγου Βρισαγωτών.
Τα ερωτήματα που ετέθησαν στον κ. Σηφουνάκη στη γενική συνέλευση των Βρισαγωτών Αθήνας δεν εξέφραζαν μόνο την προσωπική μου αγωνία, αλλά όλων των κατοίκων της περιοχής Βρίσας - Πολιχνίτου, καθώς και των απανταχού της Γης Βρισαγωτών, από την Αμερική ίσαμε την Αυστραλία, και ως εκ τούτου δεν έχουν κανένα νόημα οι παραπομπές που κάνει ο κ. Σηφουνάκης στα γραφόμενά μου στο βιβλίο μου, πολλώ δε μάλλον όταν αυτά τα γραφόμενα αναφέρονται στην ακύρωση της πρώτης δημοπράτησης του έργου το 2006, για την οποία ακύρωση άλλοι είχαν την ευθύνη.
(Η ευθύνη του κ. Σηφουνάκη ήταν ότι και τότε απλώς αδιαφόρησε για την πορεία του έργου και μας απέκρυψε επιμελώς τις απόψεις του για το μέγεθος του κτηρίου.)

Εκείνο, όμως, που ο κάθε αναγνώστης καταλαβαίνει από την ανάγνωση των σελίδων του βιβλίου μου, στις οποίες αναφέρθηκε ο κ. Σηφουνάκης - τις οποίες μάλιστα συστήνει στον… συγγραφέα τους να τις ξαναδιαβάσει (!) - είναι ότι και τότε, σ’ εκείνη την κρίσιμη περίοδο που πέρασε η κατασκευή του Πανεπιστημιακού Κέντρου, με την αλλαγή των πρυτανικών αρχών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ο γράφων με τον ίδιο βαθμό… «αχρωματοψίας», όπως και σήμερα, που ακυρώθηκε για δεύτερη φορά η δημοπράτηση του έργου, καταγγέλλει τους… παιχνιδιάτορες και τα παιχνίδια που παίζουν εις βάρος των κατοίκων Βρίσας - Πολιχνίτου. Κι αυτό δεν κατάλαβα σε τι εξυπηρετεί την «αλήθεια» του κ. Σηφουνάκη.
Ας επανέλθουμε, όμως, στο θέμα των ευθυνών που υπέχουν εκείνοι που συνείργησαν στην απόρριψη του έργου από το ΕΣΠΑ.
Από την κρίση τού 2006 - 2007 κύλησε πολύ νερό στ’ αυλάκι. Παρά τις αντιδράσεις του τότε αντιπρύτανη κ. Δ. Ασημακόπουλου, ο τότε πρύτανης κ. Χρ. Κίτας συμφώνησε στη σύναψη Σύμβασης μεταξύ Πανεπιστημίου και Νομαρχίας Λέσβου, η οποία θα ανελάμβανε την ευθύνη της κατασκευής του Κέντρου στη Βρίσα και θα το παρέδιδε μετά την αποπεράτωσή του στο Πανεπιστήμιο για να το λειτουργήσει.
Ο νομάρχης Λέσβου και ο περιφερειάρχης Β. Αιγαίου ανέλαβαν επίσης την ευθύνη να εκπονήσουν τις συμπληρωματικές μελέτες και να εξασφαλίσουν την πρόσθετη χρηματοδότηση που χρειαζόταν το έργο, ευθύνες τις οποίες και εξεπλήρωσαν.

Ο κ. Σηφουνάκης ήταν παρών στη γενική συνέλευση του Συλλόγου Βρισαγωτών το 2007, μαζί με τη βουλευτή τότε Λέσβου κ. Χρ. Καλογήρου, όπου συζητήθηκε η εμπλοκή που είχε προκύψει για την κατασκευή του Κέντρου. Αλλά και μετά την υπογραφή της παραπάνω Σύμβασης ενημερώθηκε, στο Γραφείο του από μένα προσωπικά, και για την ίδρυση του Συνδέσμου των ΦΙΛΩΝ του Πανεπιστημιακού Κέντρου της Βρίσας και για τις νεώτερες εξελίξεις σχετικά με τη σύναψη της Σύμβασης Πανεπιστημίου - Νομαρχίας Λέσβου, ούτε όμως και τότε ο κ. Σηφουνάκης μάς έκανε κοινωνούς των απόψεών του περί του μεγέθους του κτηρίου, όπου θα στεγάζονταν εκτός από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας και οι Πολιτιστικές Ερευνητικές και Εκπαιδευτικές δραστηριότητες του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Ο ισχυρισμός του κ. Υπουργού ότι «εγώ τους τα είπα το 2003» δεν μπορεί να αποτελέσει άλλοθι για την εφτάχρονη σιωπή του και ούτε βέβαια δικαιολογεί την εκδικητικότητά του απέναντι σ’ αυτούς που αγνόησαν τις υποδείξεις του, η οποία εκδικητικότητα, εκτός του ότι δεν ταιριάζει σε πολιτικούς άνδρες, τελικά πλήττει τα αθώα θύματα, τους κατοίκους της Βρίσας - Πολιχνίτου.
Και ούτε βέβαια η κατασκευή των δύο Μουσείων της Λέσβου (Αρχαιολογικό Μυτιλήνης και Σιγρίου), τα οποία, όπως μας υπενθυμίζει, έγιναν με δική του ευθύνη, στοιχειοθετεί κανένα δικαίωμα του ιδίου να αφαιρεί από αυτούς που τον διαδέχτηκαν στις ευθύνες διακυβέρνησης του τόπου μας το δικαίωμα να κατασκευάσουν κι αυτοί ένα Μουσείο - Κέντρο, με τις διαστάσεις που κατά την κρίση τους εξυπηρετούσαν τις ανάγκες του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Και δε θέλουμε να πιστέψουμε ότι ο κ. Σηφουνάκης φοβήθηκε μήπως επισκιαστεί η δόξα του ως δημιουργού του Μουσείου Σιγρίου, γιατί εκείνο ήταν 1.600 τ.μ., ενώ το αντίστοιχο της Βρίσας Μουσείο και Κέντρο θα ήταν 4.000 τ.μ..
Θεωρούμε επίσης άκαιρο και μάλλον προσχηματικό το ενδιαφέρον του για τον «εξοβελισμό του μεγαλύτερου αναπτυξιακού οργανισμού του Αιγαίου, που είναι το Πανεπιστήμιο Αιγαίου». Δεν ενθυμούμαστε καμμία αντίδραση του κ. Σηφουνάκη όταν το Φεβρουάριο του 2009, κατά τη σύσκεψη που έγινε στο Υπουργείο Παιδείας, παρόντων και των πρυτάνεων Πανεπιστημίου Αθηνών και Αιγαίου, ο τότε υφυπουργός Παιδείας κ. Σπ. Ταλιαδούρος ανακοίνωσε ότι «το ΕΣΠΑ θα χρηματοδοτήσει και την ανέγερση του Κέντρου της Βρίσας, αλλά και θα διαθέσει την προαναφερόμενη πίστωση των 10,5 εκατ. ευρώ στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου» («Εμπρός» 14-02-2009).
Θέλω ακόμα να ρωτήσω τον κ. Υπουργό πώς εξηγεί το γεγονός ότι οι ίδιες τεχνικές υπηρεσίες της Περιφέρειας Β. Αιγαίου, που έδωσαν το πράσινο φως για τη δημοπράτηση του έργου τον Ιούνιο του 2009, με την έγκριση της ΜΟΔ και του Ελεγκτικού Συνεδρίου που ήλεγξαν τη Σύμβαση Πανεπιστημίου - Νομαρχίας και το Φάκελο του έργου, οι ίδιες τεχνικές υπηρεσίες, μετά από ένα χρόνο (αλλαγή κυβέρνησης), εισηγήθηκαν (;) την απόρριψή του από το ΕΣΠΑ.
Και πώς εξηγείται σήμερα ο κ. Υπουργός - καθώς και η κ. Σ. Θεολογίτου ως διορισμένη περιφερειάρχης - να επικαλείται ακόμα και την αντίθεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την κατασκευή του έργου;
Να υποθέσουμε ότι όλα τα παραπάνω εμπόδια για την υλοποίηση του έργου θα εξαφανίζονταν εάν το έργο περιοριζόταν στα 2.000 τ.μ.; Να ένα ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί στην πράξη.
Ας αναλάβει, λοιπόν, ο κ. Υπουργός την πρωτοβουλία να υλοποιήσει το έργο της κατασκευής του Πανεπιστημιακού Κέντρου της Βρίσας σύμφωνα με τις δικές του αισθητικές αντιλήψεις.

Και το τελευταίο:
Παραδέχομαι την ακροτελεύτια άποψη που εξέφρασε ο κ. Σηφουνάκης ότι… «θαμπώθηκα», όχι βέβαια από τη «φαραωνικού τύπου πρόταση» κατασκευής του Κέντρου στη Βρίσα, αλλά από το όνειρο, που θάμπωσε κι όλους τους Βρισαγώτες, να δούμε τον τόπο μας να ζωντανεύει από το φιλί ζωής που θα του έδινε ένα Κέντρο Πολιτισμού, Έρευνας και Εκπαίδευσης.
Όσο για τα θάμπωμα από τα φαραωνικού τύπου κτίσματα, αυτά νομίζω ότι ταιριάζουν στους… «Μπουμπάρακ» που πιστεύουν πως η εξουσία τους θα είναι αιώνια.»

Διαβάστε το πλήρες άρθρο.

Επιστροφή