Η απάντηση του υπουργού

Στο σημερινό της φύλλο (4-2-2011) δημοσιεύει η εφημερίδα "Εμπρός" την απάντηση του υπουργού κ. Σηφουνάκη στο δελτίο τύπου του συλλόγου Βρισαγωτών Αθήνας που είχε δημοσιευτεί στην ίδια εφημερίδα.

«Υπενθυμίζω ότι…
Αναφορικά με το δημοσίευμά σας της 1ης/2/2011, σχετικό με το Κέντρο Έρευνας και Πολιτισμού της Βρίσας, σας γνωρίζω τα παρακάτω:
1. Με πρωτοβουλία μου την περίοδο 2002 - 2003 πραγματοποιήθηκαν συσκέψεις στο Υπουργείο Αιγαίου με τη συμμετοχή όλων των ενδιαφερομένων για την υλοποίηση του Κέντρου Έρευνας.
2. Γνωρίζετε ότι συνέβαλλα στη δημιουργία δεκάδων θεματικών μουσείων στη Λέσβο, μοναδικά για νησί αλλά και την Ελλάδα, και έχοντας χειρισθεί θέματα ένταξης στα ευρωπαϊκά προγράμματα εκατοντάδων έργων, σημείωνα στις συσκέψεις ότι στόχος μας πρέπει να είναι η δημιουργία ενός έργου με προοπτική, ήτοι διαστάσεων, όγκου και προϋπολογισμού που να είναι υλοποιήσιμο. Μεταξύ των άλλων, πρότεινα ν’ αξιοποιηθεί το υπέροχο παλαιό συνεταιριστικό ελαιοτριβείο της Βρίσας.
3. Ενώ κατά τις συσκέψεις συμφωνούσαν όλοι με τις θέσεις μου και αποχωρούσαν με τη δέσμευση της προσαρμογής των μελετών στα αναγκαία ζητούμενα της Ε.Ε., ίσως επειδή το 2004 προέκυψε νέα κυβέρνηση, ακολουθήθηκε έκτοτε από τους υπευθύνους του έργου άλλη, λάθος στρατηγική.
Προσωπικά, αλλά και οι κυβερνήσεις τού ΠΑΣΟΚ ουδέποτε απέκρυψαν την αλήθεια και βεβαίως ούτε από τα προεκλογικά μπαλκόνια το 2004 δημόσια διακήρυττε ότι το 2005 θα τεθεί ο θεμέλιος λίθος, όπως έπραξε ο Κ. Καραμανλής. Ο κ. Βασίλης Ψαριανός στο βιβλίο του «Για την ανάπτυξη της Βρίσας» περιεκτικά καταγράφει τις αλήθειες που τώρα αρνείται (σελίδες 132, 133, 136, 137, 139).
Η διαχειριστική αρχή Β. Αιγαίου με έγγραφά της ζήτησε επανειλημμένως να απαντηθούν οι προϋποθέσεις του έργου. (σ.σ. επισυνάπτεται το τελευταίο έγγραφο της Διαχειριστικής Αρχής 3234/5/7/2010)

Πώς ήταν δυνατόν να ενταχθεί ένα έργο σε ευρωπαϊκό πρόγραμμα όταν:
- ο αρμόδιος φορέας του έργου, το Πανεπιστήμιο Αθηνών, που διέθετε διαχειριστική επάρκεια, δεν αναλάμβανε την υλοποίησή του, αλλά μόνο την επιστημονική κάλυψη θα παρείχε.
- το Πανεπιστήμιο Αθηνών στον τετραετές αναπτυξιακό του προγραμματισμό δε συμπεριελάμβανε το έργο, όπως δεν το συμπεριελάμβανε στην προγραμματική συμφωνία τής 3ης/9/2009 με το Υπουργείο Παιδείας.
Όσοι, λοιπόν, είχαν την ευθύνη για τον προγραμματισμό του έργου, δεν έλαβαν υπόψη τις προϋποθέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και τη θέση του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Ίσως κάποιοι πίστευαν ότι η κομματική ταυτότητα και ο άνεμος της επανίδρυσης του κράτους μετά το 2004 αρκούσε.
Αγνοούσαν ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση χρηματοδοτεί έργα με πλήρη μελέτη cost - benefit (κόστος - όφελος) κάτι που είναι απαρέγκλιτος όρος, κάτι που ουδέποτε κατετέθη.
Ήθελαν να αγνοούν ότι ήταν ανέφικτο από τα περίπου 10 εκατ. ευρώ τού Δ΄ Κ.Π.Σ. να δεσμευθούν επτά εκατομμύρια ευρώ για το Κέντρο, διότι αυτό θα σήμαινε εξοβελισμό του μεγαλύτερου αναπτυξιακού οργανισμού του Αιγαίου, που είναι το Πανεπιστήμιο Αιγαίου.
4. Στη σύσκεψη στις 27/7/2003 που προκάλεσα, παρουσία του βουλευτή Φ. Παπαδέλη, της τότε περιφερειάρχη, του καθηγητή και ψυχή του εγχειρήματος Μ. Δερμιτζάκη και άλλους, τόνισα: “Δεν απαιτείται ένα τεραστίων διαστάσεων κτήριο, έργο δύσκολο να υλοποιηθεί και να χρηματοδοτηθεί και που δε συνάδει με τον αρχιτεκτονικό χαρακτήρα της περιοχής” και πρότεινα την αξιοποίηση του παλαιού συνεταιριστικού ελαιοτριβείου, με συνοδά έργα.
5. Θυμίζω σ’ όσους προσποιούνται ότι αγνοούν πως με δική μου ευθύνη κατατέθηκε ο πλήρης φάκελος και έγινε το νέο Αρχαιολογικό Μουσείο Μυτιλήνης που εντάχθηκε στα ΜΟΠ και στο Α΄ Κ.Π.Σ.. Επίσης με αναπροσαρμοσμένη μελέτη και με ανάλυση κόστους - οφέλους εντάχθηκε στα Β΄ και Γ΄ Κ.Π.Σ. το Μουσείο Απολιθωμένου Δάσους στο Σίγρι, για το οποίο η προμελέτη προέβλεπε 3.700 τ.μ. και πραγματοποιήθηκαν τελικώς μετά την αλλαγή της μελέτης 1.600 τ.μ..
6. Ο κ. Βασίλης Ψαριανός ας ξαναδιαβάσει το βιβλίο του και να έχει το θάρρος να αναγνωρίσει ότι δεν υπάρχουν δύο αλήθειες. Η αλήθεια είναι πάντα μια, την οποία κατέθεσα και την επανέλαβα πολλές φορές. Αν ο ίδιος θαμπώθηκε από τη φαραωνικού τύπου πρόταση, ας απευθύνει σ’ όσους ευθύνονται. Το βιβλίο του είναι αδιάψευστη μαρτυρία των όσων καταθέτω, όπως και ο τοπικός Τύπος της εποχής (“Δημοκράτης” 28/7/2003, “Εμπρός” 28/7/2003) που επιβεβαιώνει τη συνέπεια των θέσεών μου.
Νίκος Σηφουνάκης»

Διαβάστε το πλήρες άρθρο.